In residentie van: 27 oktober tot en met eind januari 2015

Soms duurt het een leven voordat iemand zijn plek vindt en daadwerkelijk kan wortelen.

sabine_kars4 Dat ook ik daar lang voor nodig heb gehad is een feit. Hoewel ik altijd een schrijver ben geweest, begon ik ruim drie jaar geleden pas met schrijven. Dat doe ik op begane grond – in elke zin van het woord – waar het goed toeven is en waar het leven voelbaar resoneert.

Mijn schrijfhart klopt het krachtigst voor poëzie. Daar ligt het middelpunt voor mij. Daar ligt mijn kern. Daar wil ik zijn.

Zowel proza als poëzie van mijn hand kreeg bemoedigende prijzen en eervolle vermeldingen, en vond een weg naar verschillende bundels en internetpodia.

Sinds twee jaar ben ik zelf ook op het podium te vinden. Ik stond met mijn gedichten op de planken van onder andere het Nederlands Dichters Podium, Muziek en Poëzie bij Asher aan de Schie, LiteRAR en Muziek, de OBA, Japoezzziea, VERS, Dichtersfeest Eindhoven, Literair Trefpunt Brielle, CultuurCafé, Ongehoord! Rotterdam, Juni Gedicht Amsterdam, Poëzie Gaat Door in Den Haag, festival Fabriek Magnifique en op poëziefestival Dichters in de Prinsentuin (eerste internationale editie: Land der Horizonten).

Mijn woorden hangen ook regelmatig even in de ether. Zo zendt bijvoorbeeld Omroep Brabant maandelijks een gedicht van mij de wereld in.

Deze herfst en winter wil ik me vooral wijden aan het schrijven van mijn eerste bundel. En 2015 zal voor mij eveneens grotendeels in dat teken staan. Maar er liggen ook nog andere mooie projecten en optredens in het verschiet.


Tekst Sabine Kars

je hart weerklinkt in winkelstraten
ik word getroffen door zijn slagen
ze dragen me mee

voeren me naar de oude wachter

voorheen gewond
geveld nu weer hersteld en fier rechtop
schouders naar achter laat hij me binnen

een plaats voor vragen
en overal verhalen
voor het rapen

het maakt niet uit waar te beginnen

in het gewelf 
liggen vergrijpen geketend
vlak bij de vrijheid te slapen

zij waakt – haar stem is overal te horen

en vrij is hoe ik ga
op de plek van recht en raad
door een ontzagwekkend hek

langs bliksem
en gekruiste zwaarden
over snippers van vers gevierde liefde

dan glijd ik door de tijd ik raak historie aan
iemand leent een stem en laat
getuigen spreken

Jantje biecht
de Heer was held
terwijl ik sliep

ik heb slechts 
allemachtig diep
in het kermisglas gekeken

de wachter stelt
onder mijn toren
gaan woorden van betekenis schuil

en aan meesters hand
zit ik op de bank en proef
een keur aan klanken

ik wentel mij
een weg omhoog 
negentig smalle treden

onder wijzers kijk ik naar beneden
waar borden en glazen gul gevuld 
en milde talen klinken

nu wordt de zon zacht opgeborgen

zie hoe de jonge avond vloeit
ik wil zijn kleuren drinken 
het lekkend licht op je gezicht

jouw dorpen dijken velden
de populieren in ‘t gelid
leunen lenig in de richting van de morgen

ik zal je weer ontmoeten

markant
bedaard wildwaterland
klaar voor nieuwe dagen

om me heen strek jij je uit
stilt de grond
onder mijn vilten voeten

©2015 Sabine Kars